Hoe voorkom je dat je uit elkaar groeit in een huwelijk of relatie?

Bang dat jij en je partner in verschillende richtingen groeien? Die angst hoeft niet terecht te zijn als jullie maar wel allebei aan je persoonlijke groei werken. Het schrijversduo Morrie en Arleah Shechtman legt uit waarom. Je hoort vaak van gescheiden mensen dat ze "uit elkaar zijn gegroeid". Persoonlijke groei hoeft echter niet altijd een rem op de toewijding aan je relatie te betekenen.





Volgens psychotherapeut Morrie Shechtman zijn er dingen die je kunt doen om de kans op "uit elkaar groeien" te voorkomen, al zijn dat misschien niet de dingen die je zou verwachten.




Beide partners moeten blijven groeien en zich ontwikkelen
"Wat mensen meestal bedoelen als ze zeggen 'we zijn uit elkaar gegroeid' is dat de ene partner veranderde en de andere niet", zegt Shechtman, die samen met zijn vrouw Arleah het boek:  How to Have a High Intimacy, Low Maintenance Marriage (Bull Publishing Company, 2004) schreef. "Het is heel eenvoudig... een goed huwelijk bevordert de persoonlijke groei en vice versa. Als je partner niet groeit, dan gaat hij of zij je vervelen. Als jijzelf niet groeit, dan wordt jij saai voor jezelf en voor de ander. De Shechtmans wijzen er op dat het in een gelukkig huwelijk, net als in een gelukkig leven, niet gaat om het tevreden zijn met comfort en stilstand. Om te voorkomen dat partners uit elkaar groeien, zullen ze samen moeten groeien. Dat hoeft natuurlijk niet in dezelfde richting te zijn, maar je zult je wel moeten blijven ontwikkelen en groeien om aantrekkelijk voor elkaar te blijven. De Shechtmans geven de volgende tips:


1. Zorg ervoor dat jullie afzonderlijke groei wel gedeelde waarden en normen heeft.
Zoals de Shechtmans benadrukken in hun hele boek hebben partners in goede huwelijken dezelfde waarden en normen. Een van de belangrijkste gedeelde waarden is dat je beiden besluit om je in te zetten voor groei en verandering. Als jij je leven ziet als 'werk in uitvoering' en bereid bent om risico's te nemen en kansen te benutten tot je je laatste adem uitblaast, terwijl je partner genoegen neemt met een comfortabel leven met 40 jaar hetzelfde werk en iedere avond de bank met de tv.....dan is je huwelijk waarschijnlijk gedoemd te mislukken. Wrang misschien, maar wel een realiteit.Wijd je dus volledig aan je eigen persoonlijke groei, maar probeer ook je partner te stimuleren om hetzelfde te doen.


2. Het huwelijk niet als belangrijkste missie in je leven zien
Zodra je in een relatie of huwelijk zit, ga dan dus altijd door met de ontwikkeling van je talenten en waarden en blijf nieuwe doelen stellen. "Het huwelijk is niet de belangrijkste missie in je leven," zeggen de Shechtmans. "Net als het opvoeden van kinderen niet je enige levensmissie mag zijn". In een goed en gelukkig huwelijk zijn beide partners ook actief betrokken in terreinen buiten het huwelijk. Als de ene partner aktief is op allerlei gebieden buitenshuis, terwijl de andere partner zich uitsluitend betrokken voelt bij de verzorging van en ondersteuing aan de ander gaat het vaak mis. De ondersteunende partner gaat dan eigenlijk leven via de ander. Dit gebeurt ook bij ouders die alleen nog maar leven voor en via de kinderen. De partner die wel volop actief is en zich ontwikkelt zal snel verveeld raken over de toegewijde partner, hoe wrang dat vaak ook is voor de ondersteunende echtgenoot of echtgenote.


3. Interessant blijven voor de ander
Realiseer je dat onbaatzuchtige toewijding saai is. Blijf interessant voor de ander. In het boek halen de auteurs het voorbeeld aan van Bernard en Stacy. Bernard was een drukbezette en succesvolle arts en Stacy een toegewijde echtgenote die het huishouden onberispelijk op orde hield, gastronomisch maaltijden bereidde en de kinderen grotendeels alleen opvoedde, zodat Bernard zich volledig kon wijden aan zijn goedbetaalde en interessante baan. Op een dag verliet Bernard Stacy voor een actieve fotojournaliste die een aantal jaren ouder was. Waarom? Omdat ze interessant was en nieuwe dingen in de relatie bracht. Het is een cliche, maar het gebeurt maar al te vaak. De Shechtmans wijzen erop dat Stacy niet het slachtoffer is van Bernard, maar van de mythe dat onbaatzuchtige toewijding huwelijken in stand houdt. "Stacy had Bernard al lang verlaten voordat hij aankondigde dat hij haar steek liet", zeggen de auteurs. "Door het leven van Bernard te helpen cultiveren in plaats van haar eigen leven te ontwikkelen, was ze niet zelf gegroeid tot een volwaardige en interessante vrouw en ontnam daarmee ook Bernard een volwaardige en interessante partner.


4. Neem persoonlijke verantwoordelijkheid voor je eigen innerlijke leven
De Shechtmans geloven dat het hout waaruit het innerlijk leven van mensen gesneden is voor een groot deel is gevormd door de manier waarop hij of zij zich voelde in de kindertijd. De stemmingen en emoties die vertrouwd voor je zijn kunnen zowel positief als negatief zijn. Het zijn vooral de negatieve gevoelens die in de weg staan om volledig van het volwassen leven te genieten met de partner die je hebt gekozen. Zodra je je bewust wordt van dit gegeven kun je je gevoelens gaan onderzoeken, het verdriet of de onmacht uit je kindertijd verwerken en verder gaan met je leven. Het belangrijkste punt is echter dat je je bewust moet worden dat de verantwoordelijkheid hiervoor bij jou ligt en wel bij jou alleen. "In een gelukkig huwelijk zullen beide partners de volledige verantwoordelijkheid voor hun eigen innerlijke leven nemen," zeggen de Shechtmans. "Dit betekent dat je je partner niet ziet als de oorzaak van wat je voelt. Evenmin zie je jezelf als de oorzaak van wat hij voelt. Je geeft je partner niet de schuld wanneer je je ongelukkig voelt, net zomin je jezelf de schuld geeft wanneer hij ongelukkig is. "


5. Daag je partner uit
Onvoorwaardelijke acceptatie is voor baby's. De Shechtmans beweren dat echte zorgzaamheid en liefde voor je partner betekenen dat je hem of haar de verantwoordelijkheid geeft om het beste uit zichzelf en zijn of haar leven te halen en blijft groeien. Dit vergt ook vertrouwen, want vaak willen mensen wel zelf groeien en vrijheid nemen maar zijn bang voor die van de ander. "De ander uitdagen is een uiting van vertrouwen en een teken van respect ', zeggen ze. "Andersom, dus de ander volkomen accepteren zoals hij of zij is, is een soort van in de steek laten. De boodschap die je daarmee afgeeft is eigenlijk dat je geen vertrouwen hebt in de mogelijkheden tot verandering van de ander, wat betreft bijvoorbeeld zelfdestructief of zelfvernietigend gedrag en dat je al hebt geaccepteerd dat hij of zij het nooit beter zal kunnen. Dit zal uiteindelijk de nederlaag van het huwelijk kunnen betekenen. Als je je partner dus niet uitdaagt, dan geef je hem of haar in feite al op".


6. Maak onderscheid tussen fysiek samenzijn en intimeit
Veel mensen lopen in de val van de kwantiteit: ze denken dat ze een "X" aantal uren per week moeten praten, samen eten of de liefde bedrijven met hun partner. De Shechtmans wijzen er echter op dat de tijd die je samen doorbrengt geen garantie hoeft te zijn voor intimiteit. Echte intimiteit is gebaseerd op de kwaliteit van communicatie. Als je slechts 10 minuten per dag hebt om samen te zijn, zorg er dan voor dat je die tijd gebruikt om samen met elkaar te praten over wat er gebeurt in je innerlijk en luister ook naar wat je partner daarover wil vertellen. Dit zal meer intimiteit scheppen dan elkaar te bestoken met een hoeveelheid informatie-dump. De realiteit van een rijk en vol leven is dat je niet zoveel tijd zult hebben om bij elkaar te zijn. Je zult druk zijn met leren en groeien, wat weer zal leiden tot een sterkere band met je partner, mits je dus zorgt dat de momenten die je samen bent van hoge (emotionele) kwaliteit zijn.


Als je deze tips leest en de moed zakt je in de schoenen, omdat je het gevoel hebt dat je partner helemaal niet uit is op persoonlijke groei....wanhoop dan niet. Shechtman stelt dat de meeste mensen intuïtief partners kiezen die in hoge mate dezelfde waarden en normen delen. De realiteit is dat deze vaak verloren gaan in de (drukke) praktische zaken en de psychologische turbulentie van een huwelijk of relatie.

"Het is onwaarschijnlijk dat je partner zelf tevreden is met een uitzichtloze baan en het neerploffen op de bank om daar iedere avond drie uur voor de televisie te hangen", zegt hij. "Het is meer waarschijnlijk dat hij of zij zelf wordt lamgeslagen door het gezinsleven. Of misschien heeft je partner stap voor stap toegegeven aan de sleur en de luiheid. Hoe dan ook.. in plaats van hem of haar te verlaten kun je je partner uit dagen en confronteren met de realiteit, hem of haar stimuleren om als persoon verder te groeien en een waardevol en rijk leven te scheppen. Dat is de moed die tot gelukkige en krachtige huwelijken en relaties leidt. Dat is wat een huwelijk is...en dat is wat liefde is! Meer over relaties.


Copyright: Laluza

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Prachtig geschreven!
Ik herken er heel veel in.
Ik wil de risico's in het leven benutten en aangaan, maar mijn partner blijft zeggen dat het niet goed is om zoveel energie in mijn werk en privé leven te stoppen.

Ik heb hem aangemoedigd om ook eens iets anders te proberen, zich ergens voorin te zetten, maar helaas, hij verkiest liever de bank en de baan die hij altijd doet.

Ik heb daarom het gevoel dat we uit elkaar groeien, en weet niet meer of ik het kan lijmen.
Deze tips daar sta ik achter maar hij niet.

Ik denk echt dat elkaar vrij laten en een eigen leven hebben, je liefde vergroot.

Soms een beetje jaloers zijn is ook niet verkeerd, het spoort je aan om weer het beste van jezelf te laten zien!

Groetjes N.

Anoniem zei

Herkenbaar, maar ook verwarrend.. Mijn partner is 4 jaar jonger. We wonen niet samen en vooral hij is een redelijk introverte en stabiele persoon. Vorig jaar kreeg hij zaadbalkanker. Nu we een goede uitslag hebben (hij is schoon!) had ik verwacht dat we samen een goede tijd zouden krijgen.
Maar helaas; het lijkt alsof hij nu in een midlife- crisis of zo zit.
Ik heb hem redelijk in zijn waarde gelaten, maar wel laten merken dat het mij verdriet doet als hij met andere vrouwen zou gaan.
Hoe ver moet je gaan om iemand de ruimte te geven? Of heeft iemand eigenlijk meer duidelijkheid nodig? Grenzen van mij? Ik pas me snel aan en probeer alles om hem gelukkig te maken. Misschien wordt het tijd dat ik daar mee ophoud..

Anoniem zei

Bedankt voor dit artikel, Mooi verwoord. Graag had ik ook tips gezien m.b.t. de volgende fase na het uitdagen van je partner.
Hoe kan je dit het beste doen.